Soms kijk je een film en krijg je inspiratie om verder te kijken dan het doosje waar je in zit.
Normaal zit je daar heerlijk ( in je doosje) en is het vaak teveel moeite om uberhaupt de moeite te nemen om van de bank af te komen en je glas bij te vullen. Maar eens in de zoveel tijd weet het je op de juiste toon of eventueel je op het juiste moment van verveling te doorbreken.
Zo kreeg ik laatst een kijkje in de keuken van liefdesbrieven door mannen geschreven (je zal het meemaken).
Ik ben meteen gaan zoeken en moet zeggen dat ik inderdaad iets heb gevonden wat meer dan mijn goedkeuring kon wegdragen.
Daarbij ga je je natuurlijk afvragen waar zijn die mannen!? Nou die zijn een paar honder jaar geleden overleden. er zijn vrouwen die nog steeds beweren dat dit soort mannen bestaan.... Nou het spijt me met alle vezels in m'n lichaam maar the ... zijn ze dan?
Het is al een moeite om een vent te vinden die naast een normale baan ( ook daar kun je niet van uitgaan) zichzelf normaal kunnen onderhouden, wat ik daarmee probeer te zeggen is; je elke dag douchen, tanden poetsen en schone kleren aantrekken. Voorbeeld; je kent het soort collega's wel..... ze willen gezellig een babbeltje met je maken of een sigarteje naast je roken en je uit pure interesse (of verveling, wie zal het zegggen) vragen of je een leuk dag hebt. Wat er dan door je heen gaat is niet voor andere oren bestemd maar of je nou beschaafd door het leven gaat en nooit vloekt, hier zijn geen uitzonderingen op! De behoefte die er opkomt om iemand toch te wijzen op de vreselijk niet te houden doch doordringbare stank die men produceert is bijna niet houdbaar. Ik fantaseer weleens dat ik die mensen de waarheid zou willen zeggen, de stank die van jou afkomt, kun je een klein dorp in afganistan mee platleggen bijvoorbeeld.(Misschien is dit voor mnnen het moment om te beseffen dat ze toch wel heel veel van hun geliefde houden en aan een brief beginnen). De geur van aangekoekt zweet, niet gewassen kleren en het ontbreken van een deodorant is toch iets waar je op je nuchtere maag niet tegen kan en zal proberen een of andere smoes te verzinnen om maar niet in de stroom van de lucht te hoeven staan.
Dat daargelaten, doet dat natuurlijk niks af aan de goede bedoelingen (van beide kanten).
Terugkomend op het mannelijke, waar zou je die kunnen vinden? Ik blijf hopen (al is het toch zeer onwaarschijnlijk dat dit ooit goed gaat komen) dat dit fenomeen bestaat "de man die liefdesbrieven schrijft"
Ik zou al onwaarschijnlijk blij zijn met een man die alleen al dat soort gedachtes kan produceren, je zal dat toch moeten merken? Ik bedoel, je hebt toch snel genoeg door of er iets van een sprankje in zit wat lijkt op romantische gedachtes richting mij, ahhh whatever!
Ik blijf maar films kijken met een glas rose op de bank, hopende dat ik de volgende keer tegen een paar schouders aan kan hangen en de fles rose twee keer zo snel leeg raakt...
In stille hoop
Thirza
